سنگ

در یک آشپزخانه مدولار، مطمئناً یکی از اساسی ترین عناصر ساختمانی سنگ اسلب برای صفحه کابینت هستند و شاید، همانطور که کسی ادعا می کند، مهمترین آنها است.

در واقع چیزهایی روی آنها قرار می گیرد، غذا آماده می شود، از وسایل کوچک استفاده می شود، رایج ترین ظروف مورد استفاده قرار می گیرند و همه این رفت و آمدها با استفاده های مختلف آنها را به اجزای غیر قابل جایگزینی هر مبلمان آشپزخانه تبدیل می کند.

با این حال همیشه اینطور نبود، قبل از ظهور آشپزخانه‌های مدولار به‌سبک آمریکایی یعنی آن‌هایی که اجاق‌های اجاق‌های پیوسته توکار دارند، مکانی که برای آشپزی در نظر گرفته می‌شد تقریباً همیشه میز ناهارخوری بود و تنها مبلمان دیگری که برای تهیه غذا در نظر گرفته شده بود.

سنگ

حتی اولین مبلمان آشپزخانه ای که به صورت صنعتی در ایتالیا تولید شد، پس از جنگ جهانی دوم، فضایی برای پخت و پز نداشت و به ظروف ساده محدود می شد که کم و بیش بر حسب مورد مفصل بندی می شد، همانطور که مبلمان Mettitutto بودند.

بنابراین، سطح کار اساساً میز آشپزخانه بود، که خانم های خانه دار می نشستند تا سیب زمینی ها را پوست بکنند، سبزیجات را تمیز کنند یا گوشت را برش دهند، یا جلوی آن ایستاده بودند تا آرد را با آب ماکارونی مخلوط کنند.

این کف می تواند عمدتاً از دو ماده باشد: چوب یا مرمر.

اولین، کاملا ارزان، بدون شک یک ماده نسبتاً مقاوم در برابر ضربه بود، که با این حال حتی در صورت درمان در برابر مایعات بسیار نفوذناپذیر نبود و در صورت خراشیدگی و بریدگی بسیار ظریف بود.

به طوری که استفاده از آن با پوشاندن تخته های چوبی به نام Spianatoie یا Taglieri بسته به اندازه و کاربرد آنها توصیه می شد.

دومی یا سنگ مرمر، ماده ای بسیار مناسب برای تهیه غذا در نظر گرفته می شد، اما به طور جهانی بسیار گران قیمت و در بسیاری از جاها یافتن آن دشوار است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *