همه ما بیشتر روز خود را در محیط کار خود می گذرانیم، بنابراین ما به یک لباس کار حرفه ای بر اساس شرایطی که در آن زندگی می کنیم نیاز داریم.
شما باید بر اساس کار خود لباس کار را انتخاب کنید، اگر در محیط صنعتی هستید، باید کت و شلوار کاری را انتخاب کنید که کاملاً با محیط شما همخوانی داشته باشد.
به عنوان مثال، کت و شلوارهای تجاری آستین کوتاه برای محیط هایی که نیاز به بالا زدن مداوم آستین ها دارند استفاده می شود.
اندازه لباس کار شما باید مناسب باشد تا احساس راحتی کنید، کار دوخت لباس اهمیت ویژه ای دارد.
از لباس های باز یا پاره نباید استفاده کرد زیرا این لباس ها هنگام کار با مکانیزم ممکن است در صورت گیرکردن در دستگاه ها باعث ایجاد خطر شوند.
لباس کار شرکت کنندگان در آتش سوزی باید مقاوم در برابر آتش باشد تا خطری جان آنها را تهدید نکند.
به طور کلی نوع پارچه لباس کار با نوع کار افراد نیز مرتبط است.
مثلاً برای فردی که نقاش است، بهتر است لباس را راحت بشوید.
برای تعمیرکار تاسیسات توصیه می شود برای جلوگیری از تعریق، لباس دو تکه با گردش هوای خوب انتخاب کند.
به طور کلی لباس کار باید:
- گشاد یا سفت نیست.
- درزهای آن دو بار با چرخ خیاطی دوخته می شود.
- پاره نکن.
- بهتر است کلی نگر باشید و دکمه های کمتری داشته باشید.
- اگر فردی در معرض مواد خورنده و آزمایشگاهی قرار می گیرد باید از لباس هایی استفاده کند که حتی آب یا گاز به آن نفوذ نکند.
- لباس کار باید فرد را از خطرات احتمالی دور نگه دارد.
- بافت پارچه باید مناسب محل کار باشد.
نام ترون را زیاد شنیده ایم، از این پارچه برای تولید لباس های پزشکی، لباس های آشپزی و غیره استفاده می شود.
در واقع به دلیل ضخامت کمتر، تعریق کاهش می یابد، اما از نظر استحکام، این پارچه مقاومت چندانی ندارد.
پارچه های بادوام تری مانند نارنجی می توانند جایگزین این پارچه ها شوند.
پارچه کج به دلیل اینکه بافت کج و کج دارد به پارچه کج معروف است.
ضخامت این پارچه نسبتاً زیاد است و ساختار آن از پلی استر است.
بیش از 90 درصد لباس کار فروخته شده از این نوع است.
بافت این پارچه گرما را حفظ می کند و در فصول سرد مناسب است اما در فصول گرم معمولا خسته کننده است.
بدون دیدگاه