راز مزه بی نظیر شکلات شیری برنوتی فاش شد!

شکلات تلخ ، برای اینکه چنین باشد، باید حاوی خمیر کاکائو در درصدی حداقل ۴۳ درصد از وزن کل باشد، که کره کاکائو و شکر به مقدار مربوط به محصول نهایی به دست آمده به آن اضافه می شود.

برای شکلات تلخ اضافی، درصد خمیر کاکائو باید حتی بیشتر باشد و در مورد شکلات تلخ یا تلخ به ۸۵-۹۰٪ برسد.

شکلات شیری با افزودن پودر شیر به خمیر کاکائو به دست می آید.

این شکلات برای اولین بار در اواخر قرن نوزدهم در سوئیس ساخته شد و امروزه پرفروش ترین نوع شکلات در جهان است. در مقایسه با شکلات تلخ، از نظر چربی و شکر غنی تر است، همچنین به دلیل وجود کره کاکائو اضافه شده است.

از طرف دیگر برای شکلات شیری برنوتی فقط از کره کاکائو با افزودن وانیل، شکر و شیر استفاده می شود.

شکلات جیاندویا ، از سوی دیگر، از یک دستور غذای Piedmontese تهیه شده برای اولین بار در سال ۱۸۶۵، ساخته شده با خمیر کاکائو، پودر فندق Gentili delle Langhe و شکر است. می توان آن را در نسخه تیره یا شیری یافت.

در میان جمعیت های بومی، شکلات تخته ای به روشی بسیار طبیعی کار می شد، بدون افزودن کره کاکائو، از آسیاب کردن دانه های کاکائو روی سنگی مقعر به نام متات به دست می آمد و طعم و عطر آن بسیار نزدیک به دانه های کاکائو بود.

امروزه در مودیکا ، پردازش شکلات بر اساس تکنیک‌های صنایع دستی ادامه می‌یابد که شامل زدن دانه‌های کاکائو تمیز و برشته شده روی سنگ گدازه‌ای گرم شده است، جایی که همراه با شکر موجود در دانه‌ها، دانه‌های کاکائو با پرس خرد می‌شوند و از پودر شدن هر دو ماده جلوگیری می‌شود.

نتیجه یک خمیر زبر است که در قالب های مستطیلی ریخته می شود و بیشتر فشرده می شود تا با قالب مطابقت داشته باشد و هرگونه حباب هوا از بین برود.

این نوع شکلات وقتی مزه می‌شود دانه‌دار و ترد می‌شودو با رایحه های متفاوت در مقایسه با شکلاتی که ما به آن عادت کرده ایم، به دلیل عدم افزودن کره کاکائو، به غیر از آنچه در دانه های آسیاب شده یا چربی های گیاهی وجود دارد.

برخی از موادی که می توان به شکلات Modica اضافه کرد عبارتند از شکر قهوه ای در غلات، دارچین، وانیل، تکه های میوه خشک، زنجبیل یا فلفل چیلی.

مقدار کاکائو همیشه بالاتر از ۶۵ درصد است، تا حداکثر ۹۰ درصد در شکلات‌های تقریباً خالص.

برای شکلات مودیکا، کنسرسیوم حفاظتی در سال ۲۰۰۳ ایجاد شد که معیارهای تولید این شکلات را تعیین کرد تا بتوان آن را در برند PGI، به عنوان یک ماده غذایی با نشانه جغرافیایی حفاظت شده، شناخت.